Buiten Hildo Krop hebben slechts weinig beeldhouwers sculpturen aan bruggen in Amsterdam gemaakt. Veel beeldhouwers voelden er steeds minder voor om ´in dienst´ van de architect hun werk te verrichten. Als een beeldhouwer in de jaren twintig al aan een bouwwerk mee mócht werken, dan had hij zich te schikken naar de ideeën van de architect. Als we het ontwerp van de Leidsepleinbrug van de architect Piet Kramer bekijken (zie boven), dan blijkt hoe weinig ruimte Johan Polet voor zijn bijdrage aan deze brug heeft gekregen. Mede hierdoor zijn de Nijlpaarden- en leeuwenkoppen uit 1925 van Polet erg royaal uitgevallen. De brug lijkt door deze koppen eerder op het entree van een dierentuin dan op de toegang tot een plein of brug. Maar mooi zijn ze wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten