Deze stoere zeebonk staat met zijn zuidwester en lange jas te turen naar het IJ. Dit beeld, Zeeman van Joost Barbiers, is geplaatst op het Kadijksplein voor het voormalige Zeemanshuis. Dit tehuis werd op 1 mei 1859 geopend en was bedoeld als tijdelijk huis voor zeelieden. Het was een initiatief van Willem de Haan. Hij was op het idee gekomen na het lezen van een verhaal van Charles Dickens, die schreef over een dergelijk huis in New York. Hij vond dat ook in Amsterdam zo’n opvanghuis voor zeelieden uit alle landen moest komen. De gemeente had er geen oren naar, dus ging De Haan op zoek naar geldschieters. Hij wist de bankiers Van Eeghen en Van Vollenhoven over te halen en binnen zeven jaar was het Zeemanshuis op het Kadijksplein een feit. Vroeger was het plein een druk bezochte lokatie. Er was veel volk op het plein en in de kroegjes was het met de havenarbeiders en de zeelui een gezellige drukte. Alles veranderde toen de IJ-tunnel en de Prins Hendrikkade aangelegd werd. Het is sindsdien een saai pleintje geworden, waar je alleen maar langs rijdt.
De Zeeman van Barbiers uit 1980 is een statisch beeld, eenvoudig van compositie, maar zeer treffend. De gesloten massa wordt alleen onderbroken door een opening tussen de voeten. Kenmerkend voor het werk van Barbiers is slechts het aangeven van vormen. Detaillering is geheel weggelaten. Na 1983 zou hij zich alleen nog maar toeleggen op abstracte beelden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten