 |
In het Wertheimpark staan bij de ingang Twee Sfinxen van marmer van Hans ’t Mannetje (1944). In het midden van de negentiende eeuw stond er bij de ingang van het park ook al een hek met sfinxen, maar deze originele mensdieren waren van zink. Oorspronkelijk was het park een concerttuin als onderdeel van het theater de Parkzaal. Johannes Brahms heeft hier nog gedirigeerd. In 1882 werd de Parkzaal afgebroken en vervangen door de Parkschouwburg. De schouwburg hield het helaas niet lang uit en ging na twintig jaar failliet Het gebouw werd in 1912 gesloopt. De parktuin kreeg de naam van de bankier, politicus en filantroop Abraham Wertheim (1832-1897). De zinken sfinxen waren na de tweede wereldoorlog dermate vervallen, dat ze van het hek werden verwijderd. In de jaren zeventig van de vorige eeuw vroegen de buurtbewoners aan de gemeente om nieuwe sfinxen te plaatsen. De gemeente vond dat echter te duur. Op hoge poten schreven de buurtbewoners in 1977 een brief aan de toenmalige burgemeester Polak: “Namens de bewoners van de Plantage, die in de jaren 1940-1945 ontluisterd en vervallen is, delen wij U mede, dat wij ons op erbarmelijke wijze afgescheept voelen door het Gemeentebestuur van Amsterdam … het is een bittere pil voor de veelal oudere en diepgewortelde bewoners, die het ene na het andere stuk versiering zien verdwijnen en terecht het gevoel krijgen dat hun buurt alleen nog maar dient als doorgaande route Oost – Noord en als verschroeide hondenuitlaatplaats voor half Amsterdam …”
In 1982 kreeg de buurt van de Gemeente Amsterdam bij het 300-jarige bestaan van de Plantage, twee nieuwe marmeren sfinxen ten geschenke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten