Alsof ze daar achteloos zijn neergegooid, ligt een aantal brokken graniet verspreid over het plein op het Javaplantsoen. De stenen komen rechtsreeks uit Bretagne en de sfeer van het Keltisch erfgoed hangt er nog omheen. De beelden doen denken aan menhirs, oervormen, aan de kunst van de volkeren die sterk verbonden zijn met de aarde. 'Ik laat veel aan de natuur over', zegt beeldend kunstenaar Wim Tap. Zijn atelier staat te midden van afvalverwerkingsbedrijven en autosloperijen, maar zijn ware hartstocht ligt elders. 'Natura Artis Magistra' is zijn motto, oftewel de natuur als leermeester van de kunst. En, als het aan hem ligt, ook van het leven. 'We moeten met z'n allen weer beseffen wat we aan het kapotmaken zijn'. Organische vormen, veelal gevormd door erosie en toevallige breuken, en een enkele versiering zorgen voor de nodige speelsheid. 'Wat ik eigenlijk doe, is de natuur de stad binnen halen.' Hij doet niets liever. 'Zoals een ander een mooie schelp van het strand op zijn vensterbank legt.'
bron: Boekje Javaplantsoen/Wim Tap
Geen opmerkingen:
Een reactie posten