In 1916 besluit de gemeente
Amsterdam de kashandelingen te centraliseren en richt daarvoor het Gemeentelijk
Girokantoor op. Aanvankelijk dient het slechts voor betalingsverkeer tussen
gemeentelijke diensten en bedrijven. Vanaf 1918 kunnen ook particulieren
terecht bij de Gemeentegiro. Wanneer de gemeente besluit om de salarissen van
onderwijzers aan de gemeentelijke openbare scholen per giro uit te betalen komt
er een grote groep rekeninghouders bij. De Gemeentegiro groeit voorspoedig.
Naast de nutsbedrijven accepteren ook steeds meer winkeliers de cheques van de
gemeentegiro en in 1928 heeft de gemeentegiro al 30.000 particuliere
rekeninghouders. Er ontstaat dan behoefte aan een nieuw groot kantoorpand in de
stad. Achter de oude voorgevel van de voormalige St. Pieters- of Grote
Vleeshal (1779) werd een nieuw gebouw
opgetrokken naar ontwerp van architect Kees van der Wilk. De koperen windwijzer
op het dak bij de Nes is een symbool voor de goede richting van het bedrijf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten