Op een blinde muur aan de Tweede Leeghwaterstraat staat dit gedicht van Margerite Luitweiler. Zie ook het artikel in Het Parool van 17 april 2009 over dit kunstwerk – klik HIER
Ik heb ze lief,
de plekken waar het tocht
wanneer je er de bocht
omgaat.
Geef mij maar de achterkant
van huizen en gebieden
waar elke groene spriet
omringd door scheve stenen
de droge grond uitschiet.
Het onbedoeld gemaakt gebied
Geen opmerkingen:
Een reactie posten