In het Eerste Weteringplantsoen staat aan het Kronkelpad een portretbuste van columnist Simon Carmiggelt, in 1988 gemaakt door Kees Verkade. "Carmiggelt, die geboren en groot geworden is in Den Haag, is een Amsterdammer van nature," schreef de jury die hem in 1967 de vijfjaarlijkse prijs van de Amsterdamse Boekverkopers Vereniging toekende, omdat hij "al vele jaren Amsterdam en de Amsterdammers tot leven brengt ver buiten Amsterdam". In een Kronkel -- zijn column of cursiefje dat dagelijks van oktober 1946 tot oktober 1983 in Het Parool verscheen -- naar aanleiding van die prijs trok hij quasi-bescheiden de schouders op, want ach, het was in een stad als Amsterdam eigenlijk reuze gemakkelijk om die stukkies te schrijven: voor de prachtigste zinnen en de boeiendste mensen hoefde je alleen maar de straat op te gaan met je schepnetje, en dan was het nog slechts een kwestie van "schiften en selecteren" uit het overvloedige materiaal dat je kwam aanwaaien. Die mythe hield hij graag in stand, hoewel het natuurlijk allerminst zo eenvoudig was als hij suggereerde. Aan het slot van het zelfde stukje liet hij de Parool-lezers dan ook weten dat hij toe was aan een weekje vakantie -- in Amsterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten