Aan
de Nieuwe Prinsengracht staat het gebouw van het voormalige Geologisch
Instituut van de Universiteit van Amsterdam. Dit gebouw, uit 1932, zit vol met
beelden en gevelstenen van Hildo Krop.
Allereerst is er het bijna anderhalve meter hoge beeld boven de ingang: ‘Moeder
Aarde, opgaande en neergaande krachten in de natuur’. Op de toren staat 2x een
man met een houweel die in de verte tuurt. Van de vele gevelstenen wil ik er één
speciaal belichten: ‘Vogel aan de berg pikkend’, heeft een bijzondere
achtergrond. Het is het symbool van de oneindigende eeuwigheid, geïnspireerd op
een Japanse fabel over een vogel die eens in de miljoen jaar een korrel pikt
van de top van de berg. Wanneer de berg verdwenen is, is er één seconde van de
eeuwigheid voorbijgegaan.
bron: Hildo Krop,
E.J.Lagerweij-Polak, 1992
Geen opmerkingen:
Een reactie posten