Aan
het einde van de centrale as van het Westerpark staat een beeld van Herman Makkink uit 2004. Op een halve
schijf zitten twee figuren. Bij nadere beschouwing is er iets vreemds mee aan
de hand. De twee bronzen figuren hebben vier benen. Herman Makkink zegt
hierover: “Het beeld heeft betrekking op de condition humaine. Wij zijn half
dier half mens en tot onze grote verbazing komen we, ongevraagd, tot leven op
deze aarde in een bijna onmogelijke positie. Alleen door onze blik op het
oneindige te richten kunnen we ontstijgen aan deze penibele situatie...”. De halve bol is de aarde en zij zitten op een
hellend vlak, een 'bijna onmogelijke positie'. En hun blik lijkt inderdaad op
het oneindige te zijn gericht.
Metselwerk
speelt een grote rol in het werk van Makkink. In baksteen laat hij bollen,
cilinders of koepels maken. Hij past het toe door middel van ambachtelijke
metselmethoden, op een wijze die niet des metselaars is: het overkragende
cement is niet weggestreken, noch is de steen gevoegd.
bron: Stadsdeel
Westerpark
Geen opmerkingen:
Een reactie posten