In de Kastelenstraat bij de Zeelandstraat staat een beeld van Jan Meefout. Deze mollige Liggende vrouw met ronde vormen en een wat gedrongen lichaam is kenmerkend voor het oeuvre van Meefout. Het neigt naar abstractie, maar zijn werk blijft figuratief. Hij heeft eens uitgelegd waarom abstractie hem niet bevredigde: ‘Beginnend met bijvoorbeeld een zuivere driehoek, kom ik uiteindelijk tot stomweg een poppetje, een blommetje, een vogel, een mooi wijf.’ Meefout werkte nooit met modellen of voorstudies en liet zich inspireren door de ruwe blokken steen: ‘Ik heb een mooi stuk materiaal, daar kijk ik verliefd naar en dat vind ik prachtig. Dat kan ik soms dertig jaar doen en dan krijg ik plots de behoefte om er wat van te gaan maken. (…) Dan heb ik het gevoel dat dat al miljoenen jaren in de steen heeft gezeten en dat ik dat kan verlossen.’
bronnen: Het Amsterdams Beeldenboek, 1996
Jan Meefout – Monografieën van het Sculptuur Instituut, deel 4, 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten